- eneruatus
- Eneruatus, pen. prod. Participium: vt Eneruata oratio. Cic. Qui n'ha nulle vehemence, ou Qui n'est point virile.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
arné — Arné, Delumbis, Elumbus, Rectius Erné, quasi Erené, a renibus scilicet fractis: comme si on disoit Erenatus, ainsi qu on dit Eneruatus. C est aucunefois le nom d un oyseau assez cogneu, aucunefois d un poisson volant hors l eau le jet d une… … Thresor de la langue françoyse
enerver — Enerver, et debiliter, Eneruare. Enerver un magistrat, Imminuere magistratum. Bud. ex Plin. iuniore. Enervé, et debilité, Eneruatus, Eneruus, Eneruis … Thresor de la langue françoyse